29 Haziran 2011 Çarşamba

kavuştuk derim!

Tanrımmmm inanılır gibi değil!!
Kendi evimde -nihayet,sonunda- bağlanmış internetimle sanal alemdeki evime kavuştum:)))
Ama tabii kimseyi ürkütmemek,kaçırtmamak,bilgisayar ekranını şak diye kapatmanıza sebep olmamak adına günlerdir -sözde- görevlilerle ettiğim kavgaları,beni elinin tersiyle sinek gibi ezebilecek cüssedeki adamları öldürücü bakışlarımla dize getirdiğim sürü sürü maceraları durup da anlatacak değilim:)
Sakinleştim,
Sakinim,
Gerçekten sakinim:)

Evet gelelim koştura koştura geçen günlere;
Ev aramak bulmak ne kadar zor işmiş onu anladım,üstelik tek başıma ve ilk deneyim...
Bütün umutlarım bitmişti,hatta sokak ortasında bir banka ilişip,şaşkın bakışlara aldırmadan hüngür hüngür ağladım ağladım ağladım...
Son bir güçle bir kaç defa bakıp da hep kapalıyken denk geldiğim emlakçıya gittim.Bürodan içeri girdiğimde ağzım yüzüm birbirine karışmış,şiş kırmızı burun ve gözler ve bunları taçlandıran stresten çıkmış devasa bir uçuk!Yani tam anlamıyla hilkat garibesiyim..
Derdimi anlattım böyle bir yer arıyorum,öğrenciyim,tek başımayım diye ve benim kendi evimde öyle bir daire var demez mi üstelik tam da düşündüğüm fiyata!!Hemen görmeye gittik ve ağzımdan çıkan tek söz; 'işte bu' oldu:))
Hep böyle olur ya..En umutsuz olduğum anda içime en çok sinen her şeyiyle hayalimdeki evi buldum ben!

Çekim yasasına karşı hep mesafeli duruşum vardı ama bu ev işi önyargımı yıktı diyebilirim ve arkasından gelenler tesadüf olamayacak kadar aklımdan geçenlere uygundu;çekim yasası var gençler var,denedim gördüm:)Tabii asıl Allah işimi rast getirdi orası ayrı,kul sıkışmadan hızır yetişmezmiş hesabı..

Ev tam hayalimde canlandırdığım gibi,kapılar duvarlar ve yerlerin açık renk olması,açık mutfak olması her şey her şey dahil hatta hayalimde hep apartmanın sol tarafına denk gelecek şekilde düşünmüşüm,bu da tesadüf olamaz herhalde:))

Hemmmennn annem ve büyükanneme haber verildi ertesi gün derlenip toparlanıp bana bir sürü hayat kurtaracak eşyayla birlikte geldiler İzmir'e,sonrası da çorap söküğü:)

Asıl beni vuran olaya gelmedik;bahçem var bahçe!!! Balkonum tam da bahçenin üzerinde,nar ağacı, gül agacı,minicik ceviz ağacı,renkli aldatıcı zakkum,neler neler:))

Anneannem geldi gördü evimi,evindeki her şeyi benim kızımın kendi gibi incecik zarif dedi nasıl mutlu oldum:))

Bir de ev sahibim öyle şeker ki;nasıl yardımcı oldu,nasıl işleri kolaylaştırdı,nasıl her şeye koştu,nasıl iyiniyetli...En son dedim anneme bu adamın elini öpeceğim ben artık:)

Fakat beni bu sırada en çok zorlayan şey pazar günü tamamen yerleşip de pazartesi finallerimin başlaması oldu,çok şükür ondan da alnımın akıyla çıktım,
ve sonrası....Canım teyzemlerle gidilen Didim,komşu kapısı yaptığım Aydın,bolca aylak vakit,arkadaşlarla yapılan bu sefer 'hukuk dışı' muhabbetler derken bugünlere geldik (siyasetçi söylemi) :)))

Cancağızım arkadaşlarım da yaz okulu olayına gelmişler,mekanımızı şenlendirmişler artık bu haftasonu bir Çeşme yapmayan taş olur taş taş!
Ah tabii bir de süpriz konuğumuz var! Ağır misafir:))

İÇİMDE TEBESSÜMLER KIPIR KIPIR!

Hamiş:Bu kadar güzel haberlere maşallahlarınızı esirgemeyin ne olur,sonra annem herkese anlatıyorsun nazara geliyorsun diye bitiriyor beni:)) 

21 Haziran 2011 Salı

az kaldı az!

ah blogcum kavuşacağız yakında çok az kaldı!
evime taşındım-o da ayrı bir post konusu- ve internetim yok; ama azimliyim yaptım olacak!
bir nefes vereyim dedim olur a yolumu gözleyenlerim vardır, bu kız öldü mü kaldı mı diyolardır:))
yeniden kavuşana kadar hoşçakalın dostlar!