Tutsana Ellerimi

Uyanır uyanmaz kendi kendine söylediği ilk sözü 'bugün ne kadar da ıssızım' olan insanın harika bir gün geçirmesi beklenemezdi.Uyuyalım unutalım.

Düzelt,Düzel,Düzen..

Önce ruhumu sonra evimi temizledim hem de dip köşe;düzelttikçe düzeldim,katladıkça açıldım,süpürdükçe parladım!

Hayat tazelikten geçer diye pazarın yolunu tuttum mis gibi, dalından, en tazesini doldurdum keseme..

Kendi evin kendi düzenin gibisi yok ki!

Çok bunalmış,çok sıkılmıştım.Bir girdabın içinde sürüklenirken boşa çabalıyordum.

Don kişottum;havaya yumruk sallayandım.
Şikayet etmek istedim 'bak gördün mü bana neler yaptılar' demek istedim.

Yazmadım, konuşmadım,okumadım,görmedim;yazamadım konuşamadım,okuyamadım,göremedim.

Şimdiyse küçücük kutuya hapsettim kilit üstüne kilit vurdum.

Erken yattım erken kalktım,dinlendim.

Söyledim,konuştum,güldüm,gezdim,eğlendim.

Yeni bir hafta, dahası yeni bir dönem önümde.Bütün önemiyle hem de!

Hazırlandım hazırım:)

Nedir Bu Çektiğim!

Kimseden çekmedim internetten çektiğim kadar!

Önce yurt interneti; ağır aksak saatler geçer sayfalar geçmez,sonra ev macerasında binbir takla atarak bağlatabildiğim internet iki aylık yokluğumda nasıl içinden çıkılamaz sorunlara yol açmış durduk yere o kablolara hatlara neler neler olmuş.

Sinir minir kalmadı bende vallahi.

Günlerdir telefonda birilerine bağırmaktan kendimden soğudum.

Neyse geçti.Sakiniiiim sakiniiiim saaakin:))))