Yapmadığım, aklımda olan, yapmam gereken şeyler, henüz zamanı gelmemiş olanlar, o yolun başına geldiğimde hep gözümde büyüyor.Biliyorum bir adım atsam bir harekete geçsem devamı gelecek.Hani o tek cümle yazsan gerisinin geleceğinden emin olunan anlar vardır ya ben bu ara hep oradayım.
Bir kapı; eşiğinde durduğum, adım atmaya, ötesini görmeye, oraya karışmaya can attığım ama bir türlü o ilk adımı atmadığım, beklemeye devam ettiğim, doğru zamanı kolladığım..
Öyle geliyor ki o doğru zamanı tutturamazsam o kapının ardı bana cehennem, yok eğer tam zamanında hareket edersem, doğru adımları atarsam cennet.
Bu tasvirin beni şu an tuttuğu yer de araf oluyor haliyle.
Ama bu arada kalmışlığın çok önemli bir faydası var;düşünmek! İçimdeki her düşünceye, her sese kulak kabartıyorum bu bekleyişin sessizliğinden faydalanarak.Bu düşüncelerin hepsini toparlayıp kelimenin tam anlamıyla süzdükten sonra tamı tamına 'benden' çıkan bir hareket, bir eylem olacak adımlarım.Tek temennim doğru ve sağlam olmasından yana.
Ve ben çalışmalıyım,şu son 5 ay hayatımı şekillenmesine yardımcı olan son dönemeç.İyi değerlendirmeli,iyi çalışmalıyım.
Dert defterim oldun yine blogcum,sağ olasın.
A, ne ilginç şu 5 ayı ben de çok önemsiyorum ve kaçırmamam gerektiğiyle kendimi motive ediyorum.. hayırlısı olsun:)
YanıtlaSilikimizin de hedeflerine ulaşacağı bir dönem olsun o zaman:)
YanıtlaSil