Ben bazen sayfalarca yazıyorum,ahkamlar kesiyorum, atıyorum, tutuyorum.Belki çok biliyor belki çok yanılıyorum.
Sonra bazen bazı dönemler oluyor hayatımda hiçbir şey anlatmadığım,hiçbir şey yazmadığım,ahkam kesmediğim.Sadece düşündüğüm dönemler,kafamda bir şeyleri tarttığım,uzun uzadıya ölçüp biçtiğim sorup sorguladığım..
Şimdi yine sessizliğimdeyim,taşlarım yerine otursun anca öyle açarım içimi.
Bu da şarkım olsun: ah ne çok severim depeche mode'u lise yıllarımdan beri
Ocak'ı da böyle uğurlayalım,güzeldin çok sevdim seni:)
Ocak'ı da böyle uğurlayalım,güzeldin çok sevdim seni:)
tıpkı ben gibi..
YanıtlaSilHepimiz aynı şeyleri yapıyoruz ahkam kesme konusunda:) Depeche Mode istanbul'a sık geliyor :)
YanıtlaSildeli anne,ne kadar şanslıyız ki bloglar sayesinde kendimiz gibi hissedeni bulup ruhdaşlık edebiliyoruz:)
YanıtlaSilbolat,insanlıktan ötürü,insanlık halleri olsa gerek:) depeche mode'u canlı dinlemek hayalindeyim:)