5 Ağustos 2011 Cuma

ve ben..



Hayatımda pek çok şey yolunda gitmiyor.
Çok yordu ve hala yormakta son olanlar.
Ne kadar çok üzüldüm şu son üç haftada,ne kadar çaresiz hissettim,ne kadar öfkelendim insanlara,basit,çıkarcı,ego tatmini peşinde koşanlara... 
Negatif insanlarla bir arada yaşamak çok zor,bütün enerjimi güzel duygularımı alıp götürüyorlar tek bir söz, tek bir bakış,tek bir davranışla..

VE BEN BİTKİN,YORGUN,HALSİZİM
Yine gün sayan bir eleni var..

Ne zaman bitecek benim bu gün saymalarım??

Hayatım daha başlamadı ve ben hep start-finish düzlüğünde hazırda bekliyor gibiyim...Evet tam olarak bu!

Bir yandan yazmak istiyorum her şeyi ortalığa döküp saçmak,bir yandan da meşin sandıkta hapsetmek kırk kat örtüler kırk kat kilitler altında..

Kendimi özledim,esas ben'i özledim;mutlu, neşeli, enerjik, üretken..

Bu mübarek günlerde Tanrım sen yardım et bana..

2 yorum:

  1. hayır hayır lütfen ümidini kaybetme Elenicim.
    her insanın hayatında böyle zamanlar olur.ama sakın unutma ki kışın sonu bahardır.
    sabret...bu mutsuzluğunun sonunda ışık vardır.

    YanıtlaSil
  2. biraz oluruna bırakmaya çalışıyorum,elimden geldiği kadar..tek beceremediğim üç maymunu oynamak ve sanırım en çok ihtiyacım olan da bunu başarmak.
    o ışığı görmeyi bekliyorum,iyi dileklerin,yorumun için de çok teşekkür ederim.paylaştıklarına yorum gelince hiç yalnız hissetmiyor insan kendini:)

    YanıtlaSil